8 Temmuz 2020 Çarşamba

Hayatımın Kadını

Müjgan'ı gezdirip tam vaktinde işte olmak için sabah 6 buçukta kalkmam gerek.

Bense gece 11'de salonun bir kenarında ütü yapmakla uğraşıyorum. Elde yıkadığım çamaşırlar ancak bitti. Ütüyü kumaşın üzerinde gezdirirken Akasya Kokulu Sabahlar çalıyor. Ne severdim. Hâlâ seviyormuşum. Müjgan tam karşımda, pikabın yanındaki koltukta pamuktan bir bulut gibi kıvrılıp uyumuş. Sesimin ona ninni gibi geldiğini düşünmek istiyorum. 

Sonra birden, dışarıdan göründüğü kadar acıklı olmadığını düşündüm halimin. Hatta hiç aklıma gelmeyecek kadar iyi bir 35 yaş sürüyor olabilirim. İlk defa tohumdan sardunya yetiştiriyorum, balkondaki saksıda günbegün büyümekte. Her sabah yataktan kalktığımda ilk iş perdeyi açıp ona bakıyorum. Sonra ismiyle müsemma, dünyalar güzeli bir köpeğim var. Şarkı söylememe aldırmıyor. Bundan beş yıl önce hayal dahi edemeyeceğim bir projenin parçasıyım, çıkabilecek her türlü terslik çıkmışsa da parçasıyım ve çok şanslıyım. Gecenin bir yarısı ütü yapıyorum ama ütülediğim kendi giysilerim, bir adamın gömlekleri değil. On numara sevgilim var ve kendi hayatımın kadınıyım. Daha iyi bir 35 yaş düşleyemezdim.