26 Eylül 2010 Pazar

Humus Notları

1) Bir su bardağı nohut=çok nohut. Tek kişilik hiç değil.

2) Nohut, sert tabiatlı bir mahlukat. Kaynamış suyun içindeki coşkulu, enerjik davranışlarına aldanıp yumuşadı sanma. Nohuta acıma. Bırak gözünden yaş gelene kadar yumuşasın domuz. Diğer türlü hem kabuğu zor soyuluyor (sahi, soymak şart mı?), hem de parçalı nohutlu bir iklim hakim oluyor.

3) Sarımsağın fazlası olmaz. Diş sayısı dörtten başlar.

4) Bir bilen sana "nohutları haşladığın suyu dökme" diyorsa bir bileni dinle ve dökme. Zavallı humusun haddinden durgun kıvamıyla yüzleşince, tesisat alemine hunharca kurban verdiğin o suyu yana yakıla ararsın sonra.

5) Küçük rondoya bir su bardağı nohut extra-large geliyor. Bu plastik kokusu da hiç hayra alamet değil. Başka bir işkence aleti bulmalı. (@rondo sorun bende değil, sende!)

6) Rondo çok ses yapıyor. Gece gece kurabiye pişirmeye benzemiyor.

7) Pastırma şart.


3 yorum:

  1. fonu değiştirmelisin yavru, benim gibi astimat sahibi bünyelere benekli fonlarla işkence etmemelisin

    YanıtlaSil
  2. oh fakat bu sefer tamam o sensin, hayatımın fonusun demiştim ona. hmm kıyamam o gözlere, dur bi çaresine bakayım.

    YanıtlaSil
  3. mütemadiyen tırtıkladığıma göre o kadar da kötü olmamış sanırım..kokusu tadı olması gerektiği gibi. az parçalı ama bir dahaki sefere daha çok kaynatır, suyunu da dökmem. olmuş olmuş..daha da güzel olacak. gerçi neyin üstüme kırmızı biberli kızgın tereyağı döksen güzel olur..

    YanıtlaSil